Betoog gescheiden lessen

Jongens willen winnen, meisjes willen een team!

‘Jongens, let nou eens op! Meisjes, zit niet zo te kletsen!’ Deze uitspraken doet menig leraar gedurende de les. Jongens letten niet op in de les, en meisjes zitten te kletsen. De leraar wil hier iets aan doen en waarschuwt de leerlingen, vervolgens doet hij dit om de vijf minuten en de les wordt zeer ongestructureerd. Maar waarom letten de jongens eigenlijk niet op? Zijn ze niet geïnteresseerd? En waarom zitten die meisjes te kletsen?

Laten we beginnen bij de onoplettende jongens. Zij letten niet op, omdat ze deze manier van lesgeven niet aankunnen. Het is te saai, het enige wat ze hoeven doen is luisteren, aantekeningen overnemen en opdrachten maken. Voor een jongen is dit niet uitdagend genoeg, hij denkt dat hij het wel kan en gaat een beetje zitten klieren met z’n vrienden. Dit komt vaak voor omdat jongens competitief ingesteld zijn en uitgedaagd willen worden. Daarnaast moet de les wel gestructureerd blijven, zodat de jongens weten wat er van hun verwacht wordt. Jongens zullen dus het meest leren in een gestructureerde, competitief ingestelde les.  

Daarentegen houden meisjes juist van de normale lesvorm, waarbij de leraar iets uitlegt en leerlingen aantekeningen en opdrachten maken. Hoewel de leraar soms denkt dat het niet zo is, doen meisjes gewoon mee in de les, ze werken namelijk samen. Ze overleggen over de opdracht, over het antwoord, over de leraar, over de lesstof en zelfs over welke pen ze moeten gebruiken. Dus ja, meisjes kletsen ook veel in de les, maar dit betekent niet altijd dat ze niet opletten, meestal zijn ze gewoon aan het overleggen. Meisjes zullen dus het meest leren van  samenwerkingsopdrachten en de normale lesvorm.

Deze bovenstaande alinea’s bevatten enkele redenen waarom jongens en meisjes gescheiden les moeten krijgen. Niet alle lessen natuurlijk, jongens en meisjes moeten ook met elkaar in contact blijven, maar de lessen waarbij jongens en meisjes verschillende leermethoden hebben, zouden gesplitst moeten worden.

Naast het verschil in lesmethoden is er ook nog een verschil in ontwikkeling tussen jongens en meisjes, dat de gescheiden lessen ondersteunt.

Meisjes lopen namelijk anderhalf tot twee jaar voor op de ontwikkeling van jongens. Meisjes hebben bijvoorbeeld meer taalgevoel, waardoor het lijkt alsof jongens een ‘taalachterstand’ hebben, maar eigenlijk zouden jongens apart les moeten krijgen, om op hun eigen niveau de taal te leren. Hierdoor kunnen meisjes ook op hun eigen niveau de taal (nog) beter leren.

De lessen zouden natuurlijk niet helemaal gescheiden moeten worden. Dan ontstaat er een klas vol meiden waarin voortdurend gecommuniceerd wordt en er uiteindelijk niet zo veel uitgelegd kan worden. Ook zouden de jongens eerder gaan vechten, omdat ze fysiek zijn ingesteld. Daarom moeten alleen de vakken waarbij jongens en meisjes echt meer zullen leren als ze gescheiden les krijgen gesplitst worden.

Dus de lessen moeten gedeeltelijk gescheiden worden; ten eerste omdat jongens meer zullen leren in een gestructureerde, competitieve les en meisjes meer zullen leren in een normale lesvorm met samenwerkingsopdrachten. Ten tweede lopen meisjes voor op de ontwikkeling van jongens, waardoor zij sneller dingen zouden leren op bepaalde gebieden.